هموطنان گرامی، دوستان و رفقای عزیز
جان یک انسان را با هیچ چیزی نمی‌توان ارزشیابی کرد. جان انسان والاترین ارزش‌هاست. احترام به این گوهر والاست که مبارزین راه آزادی با تلاش و کوشش و مبارزه شبانه روزی، بسیاری از دولت‌ها را مجبور کرده‌اند تا قانون اعدام را از قوانین اساسی خود حذف کنند.
و اما رژیم جمهوری اسلامی در دهه‌ی شصد هزاران جان شیفته آزادی را گرفت، جوانان مبارز این مرز و بوم را به طناب‌های دار و جوخه‌های تیرباران سپرد. در سال ۶۷ بیش از ده هزار از بهترین فرزندان میهن ما را در خون غلطاند.
در جهان سرمایه‌داری، جنگ و جنایت، کشتار و چپاول کارگران، زحمتکشان، آزادیخواهان مترقی و دیگر ستم دیدگان در اپوزیسیون، توسط سرمایه‌داران و نیروهای مسلح‌شان امری‌ست روزمره که از ذات و سرشت سرمایه‌داری نشأت می‌گیرد.
ولی ابعاد کشتار در دهه ۶۰ توسط خونخواران و آدمکشان جمهوری اسلامی یک جنایت بی مثال و خوفناک تاریخی در کشور ما و لکه ننگ دیگریست بر پیشانی سیستم سرمایه‌داری امپریالیستی.
رژیم جمهوری اسلامی بعد از پایان جنگ ایران و عراق، با استقراض ۷۴ میلیارد دلار از بانک جهانی، تمام شرایط این بانک در پایمال کردن حقوق کارگران و زحمتکشان، چپاول آن‌‌ها توسط شرکت‌های تولیدی و مالی را پذیرفت. این رژیم برای صاف کردن جاده سرمایه‌داران داخلی و ورود میلیاردها سرمایه خارجی به کشور و ایجاد امنیت در استثمار و غارت مردم توسط این سرمایه‌ها، در سال ۶۷ به قتل عام وسیع فعالین اقشار و طبقات ناراضی دست یازید. و قربانیان را در گورهای جمعی دفن نمود. اکثر قربانیان کمونیست و چپ در خاوران دفن شدند.
از آن تاریخ تا کنون شعله‌ای که از خاوران بر میخیزد، قلب‌ها را به ستیز علیه رژیم جمهوری اسلامی گرم می‌کند و میسوزاند. رژیم برای محو این خاطره تاریخی از ذهن مردم، سعی می‌کند چهره خاوران را تغییر دهد، دور آن را دیوار بکشد و با بلدوزر علائم گورها را برداید. ذهی خیال باطل. همین اعمال دد منشانه، اراده مردم ستم دیده و خانواده‌های جانفشاندگان را در سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی راسختر می‌کند.
ما هیچ توهمی نسبت به خصلت دد منشانه و غارتگرانه سرمایه‌داری نداریم. در زمانی که رژیم ایران جوانان کشور ما را قتل عام می‌کرد، در عراق نیز هزاران نفر را به خاک و خوان غلطاند، در فیلیپین امپریالیسم آمریکا ۵۶۰ هزار نفر را قتل عام کرد و هیتلر در جنگ جهانی دوم ۱۴ میلیون از هموطنانش را قربانی مطامع امپریالیستی خود نمود.
ما میدانیم که همه نظام‌های سرمایه‌داری در کشورهای مختلف، از یک سرشت و یک جنس‌اند. روی سخن ما با آن‌‌ها نیست. روی سخن ما با کارگران، زحمتکشان و آزادیخواهان مترقی کشورهای جهان است. آن‌‌ها دوستان واقعی نیروهای انقلابی کشور ما هستند که انقلاب قهرآمیز نیروهای کار و زحمت را در سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و بنای سوسیالیسم یار و یاور خواهند بود.
از آن تاریخ تا کنون هیچ لحظه‌ای در تاریخ کشور ما بدون مبارزه زحمتکشان سپری نشده است. با عمیق‌تر شدن روز افزون بحران‌ها و نارسائی های اجتماعی، مبارزه مردم به ویژه طبقه کارگر گسترش و عمق روزافزونی یافته. ترس و بیم‌های و شک و تردیدهای اولیه جای خود را به خشم و نفرت از رژیم و استقامت و پایداری در مبارزه داده است. اکنون امواج مبارزات زحمتکشان و آزادیخواهان مترقی به گستره ایران است. رژیم در این مدت با تصفیه‌ی جناحی، سعی کرد با آمادگی بیشتری به سرکوب مبارزین دست زند. از آن تاریخ تا کنون به ویژه از جنبشی که از شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد، هزاران دیگر از مردم کشور ما توسط آدمکشان رژیم به خاک و خون غلتیده‌اند. و رژیم مطرودترین رژیم تاریخ ایران گردیده است.
از شهریور ۱۴۰۱ در کشور ما یک بحران انقلابی در جوشش و غلیان است. افق سوسیالیسم از دور میدرخشد و خونخواران رژیم سرمایه‌داری ایران را به وحشت مرگ انداخته است.
اگر سرمایه‌داری با بمب‌های اتمی‌اش، بشریت و محیط زیست را نابود نسازد، سوسیالیسم با مرکزیت طبقه کارگر و تحت رهبری حزب راستین کمونیستی خود در کشور ما و دیگر کشورهای جهان گریزناپذیر و فرمان تاریخ خواهد بود. زحمتکشان کشور ما هر روز بیشتر با این آلترناتیو انقلابی اشنا می‌شوند و هر روز گسترده‌تر صفوف خود را برای چنین انقلابی منظم میسازند.
ما در راه به تاریخ سپردن رژیم سرمایه‌داری ایران گام برمیداریم. دیر و زود دارد ولی سوخت وسوز ندارد.
ما این راه سخت و بغرنج و طولانی را خواهیم پیمود و سرمایه‌داری را در کشورمان به گورستان تاریخ خواهیم سپرد.
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
زنده باد همبستگی بین‌المللی
زنده باد آزادی
زنده باد انقلاب
زنده باد سوسیالیسم
27.8.2022